1996 yılından beri her yıl düzenlenen Archiprix-Türkiye Mimarlık Öğrencileri Bitirme Projeleri Ulusal Yarışması’nın dokuzuncusu sonuçlandı. Boran Ekinci, Ayşe Hasol Erktin, Tülin Hadi, Umut İnan ve Şevki Vanlı'dan oluşan seçici kurul, 15 üniversiteden gelen 69 projeyi değerlendirdi. Yapılan toplu tartışma ve değerlendirmelerden sonra jüri ödül alan projeler şöyle:

1. Ödül : ALİ ÇALIŞKAN (Uludağ Üniversitesi)

2. Ödül : GÜNEY AKGÜL (İstanbul Kültür Üniversitesi)

3. Ödül : EBRU SEVİNÇLER (Uludağ Üniversitesi)

1. Mansiyon ÖZGE ÖZDEN (Gazi Üniversitesi)

2. Mansiyon: ÖZNUR ERBOĞA (İTÜ)

3. Mansiyon: TOGAY ÖZKARADUMAN (YTÜ)

Teşvik Ödülleri:

TAHSİN ERBİL İNCE (Gazi Üniversitesi)

ONAT ÖKTEM (ODTÜ)

DOĞAN ONUR ARAZ (Osmangazi Üniversitesi)

1. ÖDÜL

ALİ ÇALIŞKAN (Uludağ Üniversitesi)

Müzik Merkezi

İzler ve Müzik:

Kentsel bağlamda konuyu ele aldığımız zaman nehir bir iz olup yön gösterici bir obje halini alır. Ayrıca nehir kentsel bağlamda hafızanın önemsediği en önemli izdir. (...) Su akıp gitse de nehir hep ordadır. Böylece nehir her zaman konumuyla hareketiyle akıldadır. Kentin bir referans noktasıdır. (…) Duvarlarla birlikte +0.00 kotuna (sosyal kota) girdiğimizde duvarlar yön gösterme görevini ışığa bırakır. İzler ışığa dönüşür. +0.00 kotu (sosyal kot) kentsel bir boşluk halinde olup halkın devamlı kullanımına açıktır.Ayrıca nehir sosyal kota dahil edilerek bu kotta bulunan fuaye, açık sergi alanları, gişeler gibi aktif alanların hareketlenmesine katkıda bulunmuştur. Yani zemin kot halkın devamlı kullanabileceği sosyal bir kot haline dönüştürülmüş, salonlar ise üst kotlara asılmış ve salonların arasından ışık içeri alınarak ışığın iç mekâna hareket katması düşünülmüştür.

2. ÖDÜL

GÜNEY AKGÜL (İstanbul Kültür Üniversitesi)

İstanbul Maslak Mevkisinde Otomobil Sergi ve Satış Birimi

Araçlar doğası gereği çok hareketli nesnelerdir, yapılar ise çok daha stabil olduklarından bu yönde çok önemli bir algısal anımsamaya gidilemez. Bu durumda formlar ve biçimler esas gönderme yapabileceğimiz olgular olarak elimizde kalır. Bu projede ana biçimin seçimi de bir algısal gönderme üzerinden belirlenmiştir. Otomobilin ana form yapısına sadık kalmak üzere bozulmaya gidilmiştir. Proje, otomobilin bir nesne olarak ele alınması bütünsel, parçacık ve işlevsel yönden incelenmesi ve bu bilgi birikiminin mimari bir gözle yapısal olarak yeniden yorumlanması yönündedir. Kentli bu projede ortalama 60-80 km hız ile hareket etmektedir. Bu da algı zamanını maksimum seviyede düşürmekte, insan zihnindeki kent bilgisini azaltmaktadır. Bu yüzden yapının yerleşim şekli otoban cephesine paralel olarak alınmış, boyutları algı zamanını maksimum seviyeye çekecek biçimde ayarlanmıştır. (…) Dış olgulardan içeri geçtiğimiz zaman, otomobilde bir aks ve şaft sistemi olduğu bilinir. Otomobilin kabuğu ne kadar aerodinamik yapılabilse de, formuyla istenildiği gibi oynanabilse de, iç aksamlar makine prensibine dayanarak düzgün geometrik nesneler ile çalışmaktadır. Bu yüzden dıştaki bu amorf tasarım içeride kendini düzgün geometrik şekillere terk eder ve kullanım açısından rahatlık sağlar.

3. ÖDÜL

EBRU SEVİNÇLER (Uludağ Üniversitesi)

Müzik Merkezi

Dönüşüm - Akışkanlık

Proje, sadece işlevsel gereklilikleri değil, kent ve insan olgusunu kapsayıp, bu üç öğenin –müzik, kent, insan- kendi içindeki kurgusunun yeniden yorumlanmasını sağlayacaktır. İlk düşünce, her birini ayrı ele alıp barındırdıkları karakteristik özellikleri sorgulamaktı. Bulunan tüm özellikleri birbiri ile doğrudan ilişkileri olarak ya da olmayarak iç içe giren ve birbirlerinin biçimlendirme öğelerini kendi biçim dilleri içinde eriterek bütünleştiren bir kompozisyon oluşturmaktı. Amaç, bu üç öğenin dönüşümlü olarak birbirini tamamlamasıydı.

- Kentin insan ile müziğe geri dönüşü

- İnsanın müzik ile kente geri dönüşü

- Müziğin kent ile insana geri dönüşü

Bu varyasyonlar sonucunda dönüşüme yardımcı temel öğeler belirlendi. Bunlardan biri ve en önemlisi, üzerinde devingenliğin sağlandığı ve arazi coğrafyasına paralel kentsel döşeme olgusudur. Döşeme öncelikle kente ait bir promenand olarak başlar, üzerinde yürüdüğünüz yer size çaktırmadan yapının zemini halini alır ve sizi içerideki devingenliğe dahil eder. Neye ait olduğunuzu anlamadan farklı noktalarla yüz yüze gelirsiniz. Ve artık hem mimarlığın (kentin) hem de müziğin kompozisyonunun bir parçasısınızdır. Diğer önemli olgu ise, bir anlamda içe çekilmeyi destekleyen kent zemininden iz alarak yapının üstünü örten kentsel çatı oluşturulmuştur. Bu oluşumlar sonucunda yapı sadece kentten çıkan bir sirkülasyon alanı değil, içinde doğmasına, büyümesine ve yaşamasına izin verdiği müziğin armonisini yansıtan, insana dair ve onun ruh halleri ile bütünleşik hareketlere imkan tanıyan bir metabolizmadır.