Mimarlar Odası, Türkiye’nin mimarlık kültürüne katkıda bulunmuş ve bugün hayatta olmayan mimar(lar)ın anısını yaşatmak üzere, 2006 yılından beri Anma Programları düzenliyor. Her dönem, Ulusal Mimarlık Ödülleri Seçici Kurulu tarafından belirlenen mimar(lar)ın kendisi ve çalışmaları hakkında, ödül döneminden başlayarak gelecek döneme kadar, kapsamlı etkinlikler düzenleniyor. Her iki yılda bir belirlenen isimlerden Mimar Kemalettin Bey, Seyfi Arkan, Zeki Sayar, Haluk Baysal-Melih Birsel, Ernst A. Egli, Maruf Önal ve Nezih Eldem’in ardından, 2020-2022 dönemi için VEDAT DALOKAY seçilmiştir.

Vedat Dalokay’ı gündeme taşımak üzere seçen XVII. / 2020 Ulusal Mimarlık Ödülleri Seçici Kurulu, kararın gerekçesini şu şekilde açıklamıştır: “Vedat Dalokay Türkiye mimarlığının çok yönlü kişiliklerindendir; edebiyat alanındaki ödüllü çalışması, gazetecilik alanındaki emekleri ve özellikle 1970’li yıllarda Ankara Belediye Başkanı olarak katkısı dahil politika alanındaki çabaları kendisinin meslek alanı dışında da tanınmasını ve takdir edilmesini sağlamıştır. Çeşitli alanlardaki yoğun çalışmalarına karşın, kendisini ‘kent doktoru’ olarak tanımlayan ve yerel yönetici olarak Ankara’nın bir dönemine damgasını vurmuş olan Dalokay’ın mimarlık ortamındaki önemli yeri ve unutulmaz etkisi ise gerçekleştirilmiş olan yüze yakın mimari ve kentsel tasarım projesinde vücut bulmaktadır. Mezun olduktan sonra bir süre kamuda mimar olarak çalışan ve ardından kendi ofisini kuran Dalokay, birçok yarışmada ödül alarak mesleki başarısını kanıtlamış; özellikle Ankara’daki Kocatepe Camisi ve Pakistan’daki Faysal Camisi yarışmalarında aldığı birinciliklerle yurtiçi ve yurtdışında modern tasarım anlayışıyla takdir edilen bir kimlik kazanmıştır. Dalokay, meslek örgütlenmesi alanında da önemli rol oynamış; 1950’li yıllardan itibaren Mimarlar Odası’nda aktif olarak emek vermiştir.

Titiz ve disiplinli çalışma yaklaşımı ile üretken ve yaratıcı kişiliğiyle meslek ortamımızın örnek alınacak ve yol gösterici isimlerinden biri olan VEDAT DALOKAY’ın Türkiye mimarlığına olan büyük katkısının 17. Ulusal Mimarlık Sergisi ve Ödülleri kapsamında Mimarlar Odası Anma Programı çerçevesinde önümüzdeki iki yıl boyunca çeşitli yayın ve etkinliklerle gündeme getirilmesine, belgelenmeye ve değerlendirilmeye başlanmasına Seçici Kurul tarafından karar verilmiştir.”

Program kapsamında gerçekleştirilecek araştırmaların derlenmesi ve sonuç ürünlerin şekillendirilmesi sürecini, M. Zafer Akay, T. Elvan Altan, Didem Akyol Altun, Güldehan Atay, Nezih Aysel, Sibel Dalokay Bozer, Hakan Dalokay, Ayşen Ciravoğlu ve Melis Özge Gayretli’den oluşan Anma Programı Komitesi üyeleri yürütüyor. Kendisine ilişkin elinde belge olan meslektaşlarımızdan belgeleri bizimle paylaşmaları ve Vedat Dalokay’ın çok yönlü kişiliğini vurgulamamıza yardımcı olacak malzemeleri toplamamıza yardım etmeleri için açık çağrıda bulunuyoruz.

İletişim için:

Melis Özge Gayretli // Anma Programı 2020-2022: Vedat Dalokay

Adres: TMMOB Mimarlar Odası Genel Merkezi

Konur Sokak No:4 Kat:1 06420 Kızılay / Ankara

E-Posta: yayin@mo.org.tr

VEDAT DALOKAY BİYOGRAFİSİ

Vedat Dalokay, 10 Kasım 1927’de Elazığ’da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Elazığ’da tamamladı. 1949 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nden mezun oldu. 1950-1951’de PTT ve Bayındırlık Bakanlığı’nda mimar olarak görev yaptı. 1951-1952’de Paris’teki Sorbonne Şehircilik Enstitüsü’nde lisansüstü çalışması yaparken Auguste Perret ve Le Corbusier gibi ünlü mimarların bürolarında çalıştı. 1954’te Ankara’da Dalokay Mimarlık Atölyesi’ni kurdu. 1964-1968 yılları arasında Mimarlar Odası Ankara Şube Başkanlığı ve Mimarlar Odası Genel Sekreterliği, 1973-1977 yılları arasında Ankara Belediye Başkanlığı yaptı. Birçok ulusal proje yarışmasına katılan Dalokay, 13’ü birincilik olmak üzere pek çok ödül ve mansiyon kazandı. Uluslararası alanda katıldığı İslamabad Kral Faysal Cami (Pakistan, 1970), Cidde İslam Kalkınma Bankası Genel Merkezi (Suudi Arabistan, 1980), Başbakanlık Kompleksi (Pakistan, 1984), İstanbul Taksim Alanı (1987), Pakistan Ulusal Anıtı (1977) proje yarışmalarında birincilik kazandı. Yapı tasarımlarında geleneksel kalıpların dışına çıkan yeni biçim arayışlarına gitti. Çeşitli meslek dergilerinde kentleşme, gecekondu, belediyecilik ve dinsel mimarlık konularında yazılar yazdı. 21 Mart 1991’de Kırıkkale yakınlarında geçirdiği trafik kazasında hayatını kaybetti. Kolo adlı çocuk öyküsüyle 1980 Türk Dil Kurumu Çocuk Yazını Ödülü’nü, 1995 yılında da American Library Association tarafından verilen Mildred L. Batchelder Ödülü’nü kazandı. Kolo, İngilizce, Almanca ve Danca’ya çevrildi.