439
EYLÜL-EKİM 2024
 

MİMARLIK'tan



KÜNYE
TEMA[S]

Le Zénith du Grand Nancy Konser Salonu

Akça Yılmaz, Yüksek Lisans Öğr., ODTÜ Mimarlık Tarihi Lisansüstü Programı

Küçük bir kentte büyük konser ve gösterilere ev sahipliği yapmak için bulunan bir çözüm: Le Zénith du Grand Nancy, Avrupa’nın ilk çift taraflı konser salonu. Nancy, Fransa’nın Kuzeydoğusunda, 1960 – 1980 yılları arasında günümüzdeki şeklini almış 104.885 nüfuslu bir kent. Planlamasında da bu yılların izini taşıyan kentte, büyük festivaller ve konserler merkezden görece uzak konumlanan Zénith du Grand Nancy’de gerçekleşiyor. (Resim 1) Haye Ormanı’nın yakınında şehrin kuzey batısında yer alan Maxéville’de bulunan bu salon, mimar Denis Sloan tarafından tasarlanmış ve kapıları 1993’te açılmış.[1] ‘Çift taraflı’ tanımını binalar hakkında çok duymayız; ne demek çift taraflı konser salonu? Le Zénith du Grand Nancy örneğinde sahne hem kapalı konser salonuna hem de açık festival alanına dönük performanslar için kullanılabiliyor. (Resim 2) Böylece yapı, sahne etrafında programların yerinin değişebileceği bir konser salonu tanımı yapıyor. Kapalı salonu 6000 izleyici ve açık amfi tiyatrosu 25000 kişilik kapasite sahip olan salon, Pierron Mimarlık tarafından genişletilmiş ve yenilenmiş. Binanın orijinal formundan vazgeçmeyen mimarlar, kapalı salonun kapasitesini 8000 izleyiciye çıkarmışlar. Kapalı ve açık sahne arasında geçişi sağlayan altı tane 16,80 metre yüksekliğinde sürgülü kapı, sahne açık hava konserlerinde kullanılacağı zaman 72 metrelik bir açıklık sağlıyor. Pierron Mimarlık, web sayfalarında yapının çatı kaplamasının ve metal kaplamasının yenilenmesi ve dış cephenin ışıklandırılmasında düzenlemeler yapılmasının öngörüldüğünden bahsediyor.[2] Bu da salonun korunmasının önemsendiğini vurguluyor. Le Zénith du Grand Nancy, iki farklı yönde kullanılabilecek sahne / gösteri salonlarının ilk örneği. Şehir merkezinden uzak oluşu ve çevresinin bir orman oluşu, bu salonu bölgenin yapılaşması açısından çok tanımlayıcı kılıyor. Bu konser yapısı, farklı birkaç sahnenin birleşimi ile oluşan bir etkinlik kompleksi değil de, tek bir sahne çevresinde kurulan bir seyir senaryosu olarak yapılmış. Bu da hem fiziksel, hem tasarımsal anlamda sahnenin ve gösterinin yapıda ne kadar merkezde olduğunu görmemizi sağlıyor. Dış cephenin ışıklandırılma ve yapı elemanlarına yapılan vurgu ve eklemeler, cephenin konser anlarında sahnenin çerçevesi, yani gösterinin bir parçası haline gelmekte olduğuna dikkat çekiyor. Salonun resmi web sayfasında yazıldığı üzere, vaziyet planı bir elektrogitara benzetilmekte. (Resim 3) Bunun bir V kasa elektrogitar olduğunu açıkça görebiliyoruz ve bu modelin simetrik tasarımı sahnenin merkezî rolünü tekrar gözlemleyebilmemizi sağlıyor.

NOTLAR

[1] “Le Zenith”, (https://www.zenith-de-nancy.com/le-zenith/), [Erişim: 11.09.2024]; Maillard, Carol, Les Zénith en France - Histoire de 1984 à nos jours, Archibooks, 2011.

[2] “Extension et Rénovation du Zénith du Grand Nancy”, (https://pierron-archi.com/wp/index.php/projects/zenith-de-nancy/), [Erişim: 11.09.2024]

Bu icerik 251 defa görüntülenmiştir.