Türkiye Mimarlık Politikası’na Doğru Mimarlık ve Kent Buluşmaları’nın altıncısı ve sonuncusu, Anadolu kültürlerinin kavşak noktası olan Eskişehir’de “Sanayi Kentleri ve Mimarlık” teması altında gerçekleştirildi. 28–29 Temmuz 2007 tarihleri arasında, Anadolu Üniversitesi Yunus Emre Kampusu Sinema Salonu’nda gerçekleşen buluşmada, kentinin zengin tarihsel birikiminin yanısıra, Eskişehir’in Cumhuriyet döneminin ilk sanayi kentlerinden biri olması ile başlayan sürecin, kentin kültürel ve sosyal kimliğine yansımaları ve sanayi kentlerinin günümüz koşulları içerisindeki rolleri tartışıldı. Bunun yanısıra Eskişehir’in, ülke çapında önemli bir eğitim merkezi durumuna gelmesine neden olan Anadolu ve Osmangazi Üniversiteleri ve Açık Öğretim Sistemi ile yaşadığı dönüşümler, kent için öngörülen yeni planlar ve stratejiler dile getirilirken, bu özelliklerin ve bilgi birikiminin Türkiye Mimarlık Politikası metnine olası katkıları tartışıldı.

Kongrenin açılış konuşmalarında ilk olarak sözü alan Eskişehir Şubesi Başkanı Halit Halaç, Eskişehir kenti ölçeğinde ticarete ve üretime verilen değerlerden bahsederken, kırsal ve sanayi bölgelerindeki üretimin kenti sürekli besleyerek kentin gelişimindeki önemli rolünü vurguladı. Genel Başkan Bülend Tuna ise, sanayi ve eğitim konusunda önemli bir yere sahip olan Eskişehir’in bir dönüşüm sürecinde olduğunu ve artık kullanılmayan sanayi yapılarının kent içinde yeniden değerlendirilmesinin önemini belirtti. Tuna, ayrıca yeni sanayi yatırımlarının planlanmasının, sanayinin kent ve ülke ölçeğinde dengeli dağılımının dikkate alınması gerektiğini vurguladı. Anadolu Üniversitesi Rektörü Fevzi Sürmeli mimarlık hizmeti ile kullanıcı arasındaki bağın kent kültürünün sürekliliği açısından öneminin altını çizerken, Eskişehir’de üniversitelerin toplumun gündelik kültürel yaşamındaki etkilerine değindi. Sürmeli’den sonra sözü alan Eskişehir Büyükşehir Belediyesi Başkanı Yılmaz Büyükerşen ise, yerel yönetimlerin mimarlık aracılığıyla kentlerdeki sosyo-kültürel yapıyı zenginleştirdiğine dikkat çekti. Açılış konuşmalarında son olarak söz alan Eskişehir Vali Yardımcısı Ekrem Ballı, kentlerin estetik ve mimari kimliklerinin olması gerektiğini savunurken Eskişehir’de bu konuda pek çok çalışma gerçekleştirildiğini belirtti.

Kongrenin tematik sunuşunu “Sanayi Politikaları ve Kentler” başlıklı sunuşu ile Prof. Dr. Ruşen Keleş gerçekleştirdi. Keleş, sunuşunda ülkenin sanayi politikalarına değinirken, bu politikaların genelde bütüncül planlama yerine parçalı çözümler ışığında gerçekleştirildiğini ve sanayi politikalarının bu nedenle planlamayı proje bazında değerlendirmekten kurtulamadıklarını belirtti. Son dönemlerdeki kentsel dönüşüm projelerinin kentlerin planlanmasından çok pazarlanması ile yürütülmesi sonucunda sanayi politikaları ile kentleşme ilişkisinin zayıfladığını vurgulayan Keleş, küreselleşme etkisi altında “amaçsal kamu yararı”nın yerini “araçsal kamu yararı”na bırakmasının yaratacağı sorunlara dikkat çekti. Bu dönüşüm projelerinin, kentsel rantı gücü yetenler arasında paylaştıran, ekonomik ya da sosyal özellikler barındırmayan, biçimin değişip özün aynı kaldığı örneklerin çoğalmasına aracı olduğunun altını çizdi.

Kongrenin bölgesel sunuşlarında Doç. Dr. Sadun Özel yönetiminde Prof. Dr. Halime Doğru, Doç. Dr. Taciser Sivaslı ve Hülya Çopuroğlu sunuşlarını gerçekleştirdiler. Oturumda ilk sözü alan Sivaslı, Eskişehir’in ilk kuruluş yeri olan Dorylaion, bugünkü Şarhöyük bölgesinde gerçekleştirilen kazı çalışmalarından bahsetti. Sonrasında sözü alan Doğru, kentin kuruluşunun tarihsel sürecini aktardı. Çopuroğlu’nun Eskişehir Organize Sanayi Bölgesi’nin oluşma sürecini örneklerle anlatan sunumu ile oturum sona erdi. Bölgesel sunuşların ardından Prof. Dr. Günhan Danışman’ın yönettiği panelin ilk konuşmacısı Prof. Dr. Nur Esin, “Kenti Okumak” adlı sunuşunda kent kimliğini oluşturan faktörlerden kısaca bahsettikten sonra, kentlerin ve özellikle de Eskişehir’in değişen kavramlar ve bakış açıları karşısında nasıl bir tutum izlemesi gerektiğini sorguladı. Sonrasında sözü alan Osman Arolat, “Endüstrinin Mekânsal Yerleşimi” başlıklı sunuşunda, teknolojik ilerlemelerin getirdiği yeni mekânsal yerleşme eğilimlerinin neler olduğu ve mekânsal yerleşim ile rekabet gücü arasındaki ilişkileri sorgulamanın yanısıra, Eskişehir örneğinden hareketle endüstrinin mekân seçimi konusunda yapılan yanlışlardan çıkarabileceğimiz dersler üzerinde durdu. Eskişehir Sanayi Odası Başkanı Savaş Özdemir ise, Eskişehir’de Cumhuriyet döneminden günümüze uygulanmakta olan sanayi yapılarının projelerinden, kent içindeki yerleşimlerinden ve bu yapıların kente kazandırdığı ektilerden bahsetti. Panelin en son konuşmacısı olan Doç. Dr. Çağatay Keskinok, “Sanayinin Kentle Bütünleşmesi” adlı sunumunda, sanayi kentinin mekânının nasıl üretilebileceği, sanayi ile diğer kentsel mekânların birlikte nasıl iç içe barınabileceklerine eleştirel bir bakış açısı sundu. Keskinok, sanayi kentlerinin planlanmasında bütüncül yaklaşımlar yerine parçacı çözümlerin benimsendiği bu durumu “aşırı bölgelendirme” olarak nitelediği ve eleştirdiği konuşmasında, sanayi yapılarını kent bütününden izole edilmesi ile kentin parçalandığını vurgularken, çoğu zaman kent içinde kalan eski sanayi yapılarının da mimari değerinin anlaşılmadığını belirtti.

Toplantı Prof. Dr. Sümer Gürel’in yönettiği forum ile sonlandı. Forumda Eskişehir’in dönüşümünde hedeflerin saptanması gerektiği tartışılırken, kentin ülke ölçeğinde bir kalkınma modeli oluşturmasında sanayinin ihtiyaçlarına yönelik teknik eleman yetiştirmesi açısından önemli bir yeri olduğu vurgulandı. Eskişehir örneği bağlamında, kent peyzajının kent kültürüne etkisinin de gündeme geldiği forumda katılımcılar, koruma ve kentsel dönüşümde kamu yararı nasıl gözetilebilir sorusuna yanıt aradılar. Etkinliğin son günü ise Frigya Vadisi’ne teknik gezi düzenlendi.