İklim krizi, kültürel mirasa sahip tarihi kentsel peyzaj alanlarında insan-doğa ilişkisini karmaşık ve çok yönlü hale getirmekte; kentsel ve kırsal alanlar arasındaki giderek artan ayrışma ise sorunu daha da şiddetlendirerek insan ve doğa arasındaki bağı zayıflatmaktadır. Yazarların yenilikçi yöntemler uygulayarak ürettikleri bu çalışmada, iklim krizinin kültürel mirasa ve tarihi kentsel peyzajlara olan etkilerini anlamak, bu bağlamda insan - doğa ilişkilerini güçlendirmek ve sürdürülebilir stratejiler geliştirmek amaçlanıyor. Böyle bir evrensel stratejinin tarihi kentsel peyzaj alanlarında kültürel mirasın korunması ve yönetimiyle nasıl bütünleştirileceği sorusunun, Mardin şehrinin su ekosistemi üzerinden kurduğu bağlamda değerlendirildiği çalışma, teorik araştırmayı ileri düzey hesaplamalı analiz yöntemlerinin kullanımı ile destekleyerek Türkiye'nin mimari ve kentsel mirasına dair pratiğe de katkıda bulunmayı hedefliyor.